19 Temmuz 2012 Perşembe

Yalnızlıktan Dehaya Giden Yol

"Onu çok sevdim, neden o beni sevmedi? En yakın dostum bile beni bir deli olarak görüyor... Yalnızım... Hayatın anlamı ne, ideal bir yaşam nasıl olmalı? Kendimi Tanrı'ya adamaya bile hazırdım... Çabaladım, ailemin beni sevmesi için çabaladım. Artık kardeşimden para istemek zor geliyor bana, ona nasıl ödeyeceğim? Yüzlerce resimden sadece biri satıldı... Hayat çok kasvetli, umudum yok, hastaneye yatmam da bir işe yaramadı; hâlâ hayaller görüyorum, sesler duyuyorum. Çalışmalıyım. Yemek yemek çok gerekli değil; daha çok, daha çok çizmeliyim. Hava sıcak... Temmuz... Her şey bitse... Huzur..."

O, Hollanda'nın küçük bir köyünde doğan, 1890 Temmuz'unda kendini vurarak yaşamına son veren, benim en sevdiğim dahi ressam Van Gogh. Ölmeden önce belki bunları düşünmüştür diye kurguladım. Onun resimlerindeki iyi planlanmış kompozisyonlarına, coşkusunu ve duygularını tuale aktarışına, fırça vuruşlarındaki yeteneğe ve cesaretine hayranım. Günümüzde tabloları yetmiş-seksen milyon dolarlara satılırken; yaşarken sadece "Kızıl Bağ" adlı tablosu (bugün Moskova'da Puşkin müzesindedir) satıldı. Onun ünlü "Rhone Üzerinde Yıldızlı Gece" tablosu ve kendi portresini çizdiği tabloyu yapmaya çalıştım. Ustaya saygıyla... 


13 Temmuz 2012 Cuma

Mavi Çimenler

İlkokul üçüncü sınıftaydım. Öğretmen resim dersinde klasik konulardan birini çizmemizi istedi. Uzakta bir ev, dağlar, bulut, güneş, daha yakında bir dere... Diğer arkadaşlarımdan farklı olarak gökyüzünü yeşil, çimenleri mavi boyadım. Öğretmen resimlere sırayla bakarak benim resmime kadar geldi. Yüzünde önce bir şaşkınlık oluştu, sonraysa o şaşkınlık kızgınlığa dönüştü. "Bu nasıl resim? Mavi çimen mi olur, yeniden yap." dedi. Sonra aramızdaki diyalog:

- Ben mavi çizmek istedim öğretmenim.
- Hayır, mavi çimen olmaz. Yeniden yaparsan sergi tahtasına asar, beş veririm. Yoksa bir alırsın.
- ...
- Öyleyse bir!

Bazı çocuklar öyle bir tecrübeden sonra resim yapmaktan soğurdu. Ben soğumadım, daha çok bilendim. Her zaman güzel sonuçlar doğurmayabilir ama biri bana yapamazsın dediğinde özgürlük ormanıma balta girmiş gibi hissediyorum.


Ve hep çizdim, çiziyorum. Resim çizmek bana hep iyi geldi. Onları satmayı, hele ısmarlama resim yapmayı hiç düşünmedim. Belki işin içine para girseydi çizmek beni bu kadar mutlu etmeyecekti. Zaman zaman değişik konulara ilgi duyuyorum ve deniyorum ama resim hayatımda hep olacak. Daha iyi çizmek için çalışıyor olacağım ve hiç vazgeçmeyeceğim.